Vanaf mijn tienerjaren heb ik last gehad van een gevangen gevoel in me. Sommigen schrikken van het woord gevangen, maar ik had sterk het gevoel dat ik vast zat. Ik voelde me vast zitten in mijn gedachten, in mijn lichaam en later in mijn relatie. Ik heb me erg alleen en afhankelijk gevoeld en liet anderen gemakkelijk over mijn grenzen gaan.
.
Gedachten als: ‘ik kan het niet, ik ben niet goed genoeg, ik ben het niet waard’ gingen regelmatig door mij heen. Deze gedachten weerhielden mij om stappen te zetten richting waar ik naar verlangde. Om eerlijk te zijn wist ik toen niet eens waar ik naar verlangde. Ik stond in de stand van overleven.
Mijn grenzen waren ver te zoeken. Als iemand iets vroeg of van mij verwachtte dan deed ik dat. Ook als mijn gevoel of intuïtie zei dat dit niet klopte. Of dat ik het niet wilde of er geen zin in had. Ik maakte hiermee de ander belangrijker dan mezelf en dacht erg minderwaardig over mezelf.
.
Op mijn 17de kreeg ik een fietsongeval, met een hersenkneuzing tot gevolg. Het lukte me niet meer om de SPW opleiding af te maken en moest stoppen met school. Ik had veel last van hoofdpijn en was altijd moe en lag hierdoor veel op bed. Je kunt je voorstellen dat dit mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde geen goed deed. Voor mijn gevoel kon ik geen kant meer op en voelde ik me me meer vastzitten in mijn leven.
In 2004 nam ik een groot besluit. Ik besloot om vanaf nu te kiezen voor mezelf. Ik ging weg bij mijn ex en de jaren erna ging ik verschillende uitdagingen aan om het beste uit mezelf te halen. Waaronder dat ik weer een opleiding ging doen (verpleegkundige bij de GGZ) en het halen van mijn rijbewijs. Nooit gedacht dat ik ooit auto zou kunnen rijden. Op mijn 25ste heb ik mijn rijbewijs gehaald en dat was mijn eerste succes ervaring sinds het ongeval.
.
Toen ik mijn rijbewijs had vond ik het erg spannend om te rijden. Als ik de snelweg op moest dan kon ik daar al dagen mee rondlopen met slapeloze nachten. De angst en onzekerheid kostte mij enorm veel energie met het resultaat dat ik vaak doodop op mijn bestemming aankwam. Ik reed hierdoor zo min mogelijk..
In 2015 ging ik de uitdaging aan om over mijn autorijd-angst heen te stappen. Ik koos ervoor om me niet meer te laten leiden door angst en onzekerheid. Ondanks dat de spanningen er zeker waren stapte ik elke keer in de auto. Het waren in het begin vermoeiende ritten, maar mijn zelfvertrouwen groeide naarmate ik meer ervaring kreeg op de weg. En daarmee ging het rijden ook steeds beter.
.
Het feit dat ik niet meer afhankelijk was om met iemand mee te rijden versterkte mijn gevoel van vrijheid. Maar ook de ervaring dat ik zoveel meer kan dan ik denk heeft mijn vrijheidsgevoel versterkt. Hieruit heb ik verschillende keuzes kunnen maken waarin ik doe wat ik wil en wat goed is voor mij. Zonder hierbij egoïstisch te zijn.
De afgelopen jaren heb ik veel aan mezelf gewerkt waardoor ik mijn grenzen ben gaan herkennen en hiernaar handel. Ik durf mijn mening te geven en voel dat mijn mening er toe doet. De belemmerende overtuigingen die ik als waarheid had aangenomen, heb ik onderzocht en veranderd. Hierdoor kon ik weer voelen wat ik diep van binnen wilde en wie ik werkelijk ben. Dit alles samen heeft mijn gevoel van vrijheid enorm versterkt.
Ik ontvang nu nieuwe uitdagingen met open armen, omdat ik weet dat deze me dichterbij brengen naar nog meer vrijheid. Dit groeiproces vind ik een prachtig proces en gun ik jou ook want het brengt je ontzettend veel. Het is niet altijd een gemakkelijk proces, maar je leven wordt er uiteindelijk wel veel gemakkelijker door.
Je kunt én bent zoveel meer dan je denkt
.
Wil je meer Kies voor jezelf tips ontvangen? Schrijf je hieronder in en ontvang direct mijn beste Kies voor jezelf tips in je mailbox.
.